Ένα βράδυ του Οκτώβρη
Τα δάση είναι αποδυναμωμένα και μόνα,
Οι ουρανοί είναι έτοιμοι για το χιόνι,
Η Σελήνη είναι παγωμένη στον Ουρανό,
Και τα χόρτα είναι σκοτεινά κάτω στη γη
Οι βάλτοι με τις καλαμιές αναπνέουν
Μια ομίχλη απ’ την λιμνούλα μακριά,
Και πεισματικά κλωθογυρίζει η Καφέ Αρκούδα
Κάτω απ’ το χλωμό Πολικό Αστέρι.
Δεν υπάρχει ποτέ μια φωνή στον ουρανό,
Ούτε ποτέ ένας ήχος στη γη,
Όπου τα φαντάσματα του χειμώνα να αυξάνονται
Πάνω απ’ την χλωμή περίμετρο της νύχτας.
Υπάρχει ύπνος και θάνατος στη σιωπή
Υπάρχει τόσο σφοδρό μίσος στους ανέμους
Και η αστραπή της μεγάλης σπάθινης λεπίδας του βορρά
Κάνει κύκλους με την σκληρή γυαλάδα της.
Ο κόσμος γερνάει και παγώνει
Το πρόσωπο της Αγάπης ισχνό και χλωμό
Και ο θάνατος είναι ευγενικός στους κουρασμένους
Που κοιμούνται στο βορρά απόψε
William Wilfred Campbell (1858 - 1918/ Ontario)
(μετάφρ. Άζη Γουζίου)
“Κάτι ο φρέσκος φθινοπωρινός αέρας αλλά και οι λεπτές αλλαγές του φωτός πάντα μου προκαλούν συναισθήματα κι όταν άρχισα να σχεδιάζω την σύνθεση ένιωσα το ίδιο ήρεμο κάλλος. Οι απλές, βουκολικές μελωδίες και οι αρμονίες που τις συνοδεύουν είναι εμπνευσμένες απ’ τους μεγάλους Άγγλους Ρομαντικούς, καθώς πίστεψα ότι αυτό το ύφος ταίριαζε απόλυτα στην σύλληψη της φυσικής και βουκολικής ψυχής της εποχής. Είμαι ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα, ιδίως επειδή νομίζω ότι δεν υπάρχει αρκετά απολαυστική, όμορφη μουσική γραμμένη για πνευστά.”
Σκέψεις του Αμερικανού συνθέτη και μαέστρου Έρικ Γουιτάκερ για μια σύγχρονη σύνθεση αφιερωμένη στον μήνα Οκτώβριο που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 14 Μαΐου 2000. Το συνέθεσε με την πρόθεση να παρουσιάσει την μουσική ηρεμία του αγαπημένου του μήνα αλλά και τα συναισθήματα που του προκαλεί.
Ο Έρικ Γουιτάκερ γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1970. Έχει κερδίσει το βραβείο Γκράμι και είναι γνωστός για τις συνθέσεις του για χορωδία, ορχήστρα και σύνολα πνευστών. Είναι επίσης γνωστός για τις μελέτες του πάνω στην “Εικονική Χορωδία” (Virtual Choir), συγκεντρώνοντας ξεχωριστές φωνές απ’ όλο τον κόσμο σε μια χορωδία συνδεδεμένη διαδικτυακά. Τον Μάρτιο του 2016 κατέλαβε την θέση του Διευθυντή Χορωδίας του Λος Άντζελες στο Μέγαρο Μουσικής Γουόλτ Ντίσνεϋ.
ΠΗΓΕΣ:
Wikipedia
Poem Hunter
Καταρχην να αναφερθω στο ποιημα. Υπέροχες οι εικονες που πλαθει,παροτι εμάς μάς παραπεμπουν σε βαρυχειμωνια, και οχι σε νυχτια του Οκτωβρη, που στη χωρα μας ειναι μερος του μικρου καλοκαιριου. Ομως , η μεταφραστική σου ικανοτητα βοηθησε σιγουρα να αποδοθεί με ευθυβολες λεξεις το νοημα του ποιητη και οι συμβολισμοί του με μεταφυσικά νοηματα και γιάυτο σου αξιζουν πολλά μπραβο,Αζη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έργο αυτο του Γουΐτακερ δεν θυμαμαι να το εχω ξανακουσει, ομως με συνεπηρε η μελωδικότητα του, τα ομορφα μοτιβα που σε συνδυασμο με το τρυφερο σχόλιο του δημιουργου(εκφραση της φυσικής και βουκολικής ψυχής), μας ταξιδευουν σε υπέροχα μονοπάτια γεμάτα απο το πορφυρο φως του μηνα του οποίου πατησαμε το κατωφλι σημερα!
Ευχαριστουμε και για τα στοιχεια-αναφορες στον σπουδαιο Γουΐτακερ .Καλο βραδυ και καλό μήνα, αγαπημενη μου φίλη! <3
Ναι, το ποίημα παραπέμπει σε Οκτωβριανή νύχτα στο μακρινό και βόρειο Οντάριο, που ο Οκτώβρης είναι χειμώνας! Με συνεπήραν οι εικόνες που περιγράφει για το τόσο διαφορετικό τοπίο του μήνα αυτού απ' την Μεσογειακή, ζεστή χώρα μας. Οι άνθρωποι κλείνονται μέσα κι ακούνε τους ανέμους να σφυρίζουν και να τους φοβερίζουν.
ΔιαγραφήΑντίθετα, το μουσικό έργο του Γουτάκερ είναι πιο ήπιο και πιο κοντά στις δικές μας εικόνες. Τον αγαπώ πολύ αυτόν τον συνθέτη, Ελπίδα μου και δεν χάνω ευκαιρία να τον παρουσιάζω.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ για τα επαινετικά σου λόγια, γλυκιά μου φίλη κι εύχομαι να είναι καλοτάξιδος ο Οκτώβρης σε όλους, με υγεία και γαλήνη. Καλό βράδυ κι από δω! ❤