Ο τίτλος Études-Tableaux στα ελληνικά ίσως μπορεί να μεταφραστεί ως "Σπουδές Εικόνας", εννοώντας Μουσικές Σπουδές Εικόνας, μια και μιλάμε για ένα σύνολο κομματιών για σόλο πιάνο με αυτό το όνομα του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Ραχμάνινοφ (1873-1943). Έγραψε δύο συλλογές για σόλο πιάνο με αυτόν τον τίτλο η μια είναι το έργο 33 και η άλλη το έργο 39. Αν και ο τίτλος παραπέμπει σε "μουσικές ανακλήσεις εξωτερικών οπτικών ερεθισμάτων", ο συνθέτης δεν απεκάλυψε τι τον ενέπνευσε για κάθε κομμάτι λέγοντας: "Δεν πιστεύω στον καλλιτέχνη που αποκαλύπτει πολλά από τα οράματά του. Ας αφήσουμε τον ακροατή να ζωγραφίσει για τον εαυτό του τι τον εκφράζει". Όμως, οικειοθελώς μοιράστηκε τις πηγές για μερικές από αυτές τις σπουδές με τον Ιταλό συνθέτη Οτορίνο Ρεσπίγκι όταν ο τελευταίος τις ενορχήστρωσε το 1930.
Σε μια σειρά κειμένων στο ιστολόγιό μου θα παρουσιάσω μία προς μία τις πέντε "Σπουδές Εικόνας" του Ραχμάνοφ με την δική μου ιστορία που μου ενέπνευσε το άκουσμά τους. Σήμερα θα ακούσουμε την τρίτη εικόνα "Η Κοκκινοσκουφίτσα κι ο Λύκος" στην αρχική της σύνθεση για πιάνο και στην συνέχεια την μεταγραφή της για ορχήστρα.
Μια Σύγχρονη Κοκκινοσκουφίτσα και ο ΛΥΚ.Ο.Σ.
Ακούγονται σιδερένιες μασέλες που κατασπαράσσουν το θύμα τους με μανία. Ο θόρυβος είναι τρομακτικός, εκκωφαντικός. Μετά ακούγονται λεπτότεροι ήχοι σαν κάτι να τρέχει να σωθεί. Αφουγκράζεται για λίγο ακόμη η Λουκία και ο ίδιος απαίσιος θόρυβος ακούγεται πάλι, μοιάζει με μουγκρητό. Κάτι ανεξήγητο συμβαίνει και βγαίνει έξω από το αγροτόσπιτό της που είναι κοντά στο δάσος. Βλέπει τα πουλιά να πετάγονται μακριά τρομαγμένα κι ο σιδερένιος θόρυβος ακούγεται πάλι. Προσπάθησε να εντοπίσει από ποιό σημείο ερχόταν αυτό το φονικό άκουσμα. Πού και πού σταματούσε κι ακούγονταν λεπτές φωνούλες μικρών ζώων και πουλιών. Φόρεσε την κόκκινη κάπα της, μπήκε στο αγροτικό της αυτοκίνητο και πλησίασε στο σημείο που ακουγόταν αυτός ο φοβερός και συνεχής κρότος σαν από μεταλλικές δαγκάνες. Όταν κοντοζύγωσε είδε τρεις μπουλντόζες να έχουν φτάσει στο δάσος και να αρχίζουν να κόβουν τα δέντρα. Αυτό το πανέμορφο δάσος, που αγαπούσε πολύ και ήταν κοντά στο σπίτι της. Αυτός ο παράδεισος που φιλοξενούσε ζώα και πουλιά, καταστρεφόταν. Θυμήθηκε τόσες και τόσες ανεπανάληπτες στιγμές που είχε περπατήσει κάτω από τα ψηλόκορμα δέντρα ή είχε κοιμηθεί στον ίσκιο τους για να ξεκουραστεί. Σταμάτησε, κατέβηκε απ’ το αγροτικό της αμάξι, πήρε την τσουγκράνα που είχε στην καρότσα και με τόλμη προχώρησε να σταματήσει την καταστροφή. Οι οδηγοί των οχημάτων μόλις την είδαν διέκοψαν την πορεία τους.
-Τι κάνετε εδώ; τους είπε, καταστρέφετε αυτό το υπέροχο δάσος;
-Κάνε άκρη, κοπέλα μου. Θέλεις να σκοτωθείς; Έχουμε εντολή από τον ιδιοκτήτη.
-Το δάσος ανήκει σε όλους.
-Όχι αυτή η πλευρά. Ανήκει στην εταιρεία ΛΥΚ.Ο.Σ. και θέλει να φτιάξει ξενοδοχείο.
-Λύκος; Τι λύκος;
-Είναι αρχικά κοπέλα μου, Λύκου Οικοδομικός Συνεταιρισμός. Κατάλαβες; Κάνε άκρη τώρα γιατί μας χασομεράς.
Κατάλαβε η Λουκία ότι δεν υπήρχε σωτηρία για το δάσος κι ώσπου να κινήσει να φύγει με το αγροτικό της ο ΛΥΚ.Ο.Σ. είχε κάνει μια χαψιά μερικά δέντρα ακόμη.
Alexander Malofeev plays Rachmaninoff Etude Op.39 No.6 "Little Red Riding Hood"
Rachmaninov / Respighi – Etude-tableau op. 39 6 (Orchestra)