Από τη Λήθη πήραν το όνομά τους μία πηγή και ένας από τους πέντε ποταμούς του Άδη, από τα ύδατα του οποίου έπιναν οι κατερχόμενοι νεκροί για να λησμονήσουν το παρελθόν, την επίγεια ζωή τους. Τον ποταμό Λήθη παρίσταναν ως ένα γέροντα που κρατούσε στο ένα χέρι υδρία και στο άλλο κύπελλο.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι υπήρχε βωμός της Λήθης στο Ερέχθειο των Αθηνών. Επίσης, στη Βοιωτία υπήρχε κοντά στο Μαντείο του Τροφωνίου η πηγή της Λήθης, όπως και η πηγή της Μνημοσύνης. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι η Λήθη ήταν αδελφή του Θανάτου και του Ύπνου.
Λήθη
Η ακουαρέλλα είναι του ζωγράφου Αριστείδη Χρυσανθόπουλου
Ο Πιατσόλα, έγραψε ένα τανγκό με το όνομα Λήθη (Oblivion) το 1982 για μια αγάπη που χάθηκε.
Το έργο αυτό έγινε πολύ γνωστό επειδή χρησιμοποιήθηκε στην μουσική της ταινίας του Μάρκου Μπελόκιο που προβλήθηκε στις αίθουσες το 1984, με τον τίτλο “Ερρίκος ο Δ, ο Τρελός Βασιλιάς”. Πρωταγωνιστεί ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι (στον ρόλο του Ερρίκου Δ΄) και η Κλαούντια Καρντινάλε.
Στο επόμενο βίντεο έχει εικόνες από την ταινία, όπου ακούγεται η μουσική του Πιατσόλα. Το Οblivion διαρκεί μέχρι το 3.33. Συνεχίζει με την υπόλοιπη μουσική της ταινίας, του Πιατσόλα, βέβαια.
Οι στίχοι είναι της Angela Denia Tarenzi κι η Ελληνική μετάφραση δική μου απ' την Αγγλική που βρήκα στο διαδίκτυο από το Lyric Find.
Λήθη
Βαρειά, ξαφνικά φαίνονται τόσο ασήκωτα,
Τα λινά και βελούδινα σεντόνια στο κρεβάτι σου
Τώρα που η αγάπη μας περνάει στην λήθη
Βαρειά, ξαφνικά φαίνονται τόσο ασήκωτα
Τα χέρια σου που μ’ αγκαλιάζανε
Λίγο πριν μέσα στη νύχτα
Η βάρκα μου φεύγει, πάει κάπου
Οι άνθρωποι χωρίζουν
Λησμονώ, λησμονώ
Αργότερα, κάπου αλλού σε ένα μπαρ από μαόνι
Τα βιολιά παίζουν πάλι για μας
Το τραγούδι μας, αλλά λησμονώ
Αργότερα τα μάγουλα αποχωρίζονται
Όλα γίνονται τόσο θολά και
Λησμονώ, λησμονώ
Σύντομος, ο χρόνος είναι τόσο σύντομος
Η αντίστροφη μέτρηση της νύχτας
Όταν η αγάπη μας περνάει στην λήθη
Σύντομος, ο χρόνος είναι τόσο σύντομος
Όταν τα δάχτυλά σου χαϊδεύουν
Την γραμμή της ζωής μου
Χωρίς ούτε ένα βλέμμα
Οι άνθρωποι απομακρύνονται
Σε μια πλατφόρμα τρένου
Λησμονώ, λησμονώ
Υπάρχουν πολλές μεταγραφές αυτού του κομματιού με ποικίλους συνδυασμούς οργάνων. Μια παράσταση του Λετονού Βιολονίστα Gidon Kremer απ' το CD του Hommage a Piazzolla. Όπως όλη η σπουδαία μουσική, το Oblivion φέρνει στο νου ένα σύνθετο μείγμα αισθημάτων που δεν είναι εύκολο να το πει κανείς με λόγια. Άραγε τι συναισθήματα ξυπνούν σε σας όταν το ακούτε; Εκτός από την μελωδία, προσέξτε και την αρμονία και τον ρυθμό του κομματιού.
Σαν αντίθεση, ας απολαύσουμε μια εξαίρετη ορχηστρική διασκευή που εκτελείται από την Συμφωνική Ορχήστρα του Μόντρεαλ υπό την καθοδήγηση του Σαρλ Ντυτουά (Charles Dutoit)
ΠΗΓΕΣ
Wikipedia
Lyric Find
The Listener's Club
Πικρή η λησμονια, οι προγονοί μας το γνωριζαν καλά, γιάυτο και η Ληθη κατειχε αυτη τη θεση στη ζωη και τις αντιλήψεις τους..Με άμεση σχεση με τον υπνο και το θανατο, γιάυτο και η μυθολογια μας θελει τους νεκρους να πινουν στο δρομο για τον Αδη, νερό στη βρύση της λησμονιάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου φερνει στο νου το ομοτιτλο σονετο του Μαβιλη, που θέτει τη δική του άποψη για τη ληθη των νεκρων..."Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε την πίκρια της ζωής"...
Σπουδαίος Πιατσόλα και το "Οblivion" από τις ωραιοτερες συνθεσεις του..., γιάυτο και τιμηθηκε με πλήθος μεταγραφων και συνδυασμους οργάνων!Ενα αισθησιακο τάνγκο, μια μελωδια ευαισθησίας, τρυφερότητας και έκστασης για την απώλεια της αγαπης!
Υπεροχη η βόκαλ εκδοχη, αλλά και το βιντεο με εικονες από την ταινια με πρωταγωνιστες δυο μεγαθηρια του σινεμα, και ωραιότατη η απόδοση των στιχων στα ελληνικά, Αζη μου!!
Η προσεγγιση του ταλαντουχου Κρεμερ, ιδιαιτερη, υποκινεί το πάθος και τον αισθησιασμό...
Μου αρεσε και η συμφωνικη αποδοση υπό τον Ντυτουα με τις υπονοιες απο το μπαντονεόν να γειτνιάζουν στο "Πιατσολικο" ύφος, οπως θαυμασιο και το εικαστικο!
Καλό απόγευμα, γλυκιά μου φίλη κι ευχαριστούμε για την ομορφη αναρτηση, με τη Ληθη για θεματικη! <3
Ελπίδα μου, είναι απ' τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια το Oblivion, του Πιατσόλα. Άκρως ευαίσθητο, ως μουσική, αλλά και ως τίτλος παραπέμπει σε τόσα πολλά απ' την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νεκροί δεν θέλουν να θυμούνται για ν' αντέξουν στον Άδη και οι ζωντανοί δεν θέλουν την λήθη για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Συνδέει και χωρίζει σαν λεπτό πέπλο τους δύο κόσμους.
Σ' ευχαριστώ πολύ, αγαπημένη μου φίλη για τα όμορφα σχόλιά σου σε κάθε μία απ' τις μουσικές μου επιλογές πάνω στο θέμα καθώς και για τον έπαινό σου.
Σου εύχομαι ένα ευχάριστο απόγευμα, με δύναμη και όσο μπορούμε "λήθη" των παρόντων δεινών που μας περικυκλώνουν. Φιλιά πολλά! ❤