Ο Ρώσος ποιητής Μαξίμ Γκόρκι (1868-1936) έγραψε ένα ποίημα με τον τίτλο "Το Τραγούδι του Γερακιού". Μέσα από τους στίχους του ποιήματος έδινε δύναμη στους Ρώσους εργάτες να ξεσηκωθούν εναντίον της Τσαρικής εξουσίας.
Με λίγα λόγια περιγράφει την πτώση και τον τραυματισμό ενός γερακιού σε μια χαράδρα. Εκεί, συναντάει ένα φίδι που με πόνο του λέει πόση θλίψη έχει μέσα του που θα πεθάνει και δεν θα μπορέσει να νιώσει την ελευθερία του ουρανού. Το φίδι δεν μπορεί, βέβαια, να αντιληφθεί αυτή την αίσθηση όμως συμβουλεύει το γεράκι να προσπαθήσει να φτάσει στην άκρη του γκρεμού και να πέσει. Ίσως έτσι νιώσει πάλι για τελευταία φορά αυτή την αίσθηση. Πραγματικά, το γεράκι φτάνει στην άκρη, πέφτει, σηκώνεται για λίγο αλλά μετά τσακίζεται στα ορμητικά νερά ενός ποταμού που ρέει στο βάθος.
Το φίδι παραξενεμένο, ξεχνώντας ότι όσοι σέρνονται στο έδαφος δεν πετάνε, θέλησε να νιώσει αυτό που έκανε ευτυχισμένο το γεράκι. Σύρθηκε κι αυτό στην άκρη του γκρεμού κι έπεσε. Ευτυχώς γι' αυτό, δεν τραυματίστηκε, αλλά αναρωτήθηκε τι σπουδαίο υπάρχει στην πτώση, επειδή φυσικά μόνο πτώση μπορούσε να του συμβεί. Και είπε μέσα του ότι τα πουλιά είναι παράξενα και ζουν με ψευδαισθήσεις. Αυτό βρήκε την αλήθεια και δεν έχει αυταπάτες. Σην γη βρέθηκε κι εκεί θα ζήσει.
Αργότερα, τα κύματα του ωκεανού που ήταν πιο κάτω, ενώθηκαν με το ποτάμι και τα λείψανα του αετού κι ακούστηκε το τραγούδι ή η μπαλάντα του γερακιού που έφτασε μέχρι τα ουράνια.
(Με την μπαλάντα αυτή τελειώνει το ποίημα και σας την μεταφράζω από τα Αγγλικά διότι είναι η πεμπτουσία του ποιήματος)
"Παινεύουμε τους τολμηρούς και γενναίους ονειροπόλους!
Η σοφία της δημιουργίας βρίσκεται στο θάρρος τους. Ω, ευλογημένο Γεράκι. Νικήθηκες και πέθανες κυνηγώντας το όνειρο της ελευθερίας, πετώντας στα ουράνια. Κι ωστόσο ... Ω, Γεράκι! Το μέλλον είναι δικό σου - το αίμα σου που χύθηκε, σαν σπίθες φωτιάς, θα φωτίσει τα σκοτάδια της δυσάρεστης ύπαρξης, αναφλέγοντας τις καρδιές πολλών κι αμέτρητων με την δίψα για ζωή! Και σ' αυτή τη μπαλάντα, που γράφτηκε για το δυνατό πνεύμα, θα είσαι για πάντα το λαμπρό σύμβολο, που περήφανα μας καλεί στο φως και στην ελευθερία!
Παινεμένοι ας είναι όλοι οι τολμηροί και γενναίοι ονειροπόλοι!"
Από το ποίημα αυτό εμπνεύσθηκε ο Πολωνός συνθέτης Grzegorz Fitelberg (1879-1953) κι έγραψε το συμφωνικό ποίημα "Το Τραγούδι του Γερακιού".
 |
| Tο εξώφυλλο του ποιήματος του Μαξίμ Γκόρκι στα Ρωσικά. |
Με λίγα λόγια περιγράφει την πτώση και τον τραυματισμό ενός γερακιού σε μια χαράδρα. Εκεί, συναντάει ένα φίδι που με πόνο του λέει πόση θλίψη έχει μέσα του που θα πεθάνει και δεν θα μπορέσει να νιώσει την ελευθερία του ουρανού. Το φίδι δεν μπορεί, βέβαια, να αντιληφθεί αυτή την αίσθηση όμως συμβουλεύει το γεράκι να προσπαθήσει να φτάσει στην άκρη του γκρεμού και να πέσει. Ίσως έτσι νιώσει πάλι για τελευταία φορά αυτή την αίσθηση. Πραγματικά, το γεράκι φτάνει στην άκρη, πέφτει, σηκώνεται για λίγο αλλά μετά τσακίζεται στα ορμητικά νερά ενός ποταμού που ρέει στο βάθος.
Το φίδι παραξενεμένο, ξεχνώντας ότι όσοι σέρνονται στο έδαφος δεν πετάνε, θέλησε να νιώσει αυτό που έκανε ευτυχισμένο το γεράκι. Σύρθηκε κι αυτό στην άκρη του γκρεμού κι έπεσε. Ευτυχώς γι' αυτό, δεν τραυματίστηκε, αλλά αναρωτήθηκε τι σπουδαίο υπάρχει στην πτώση, επειδή φυσικά μόνο πτώση μπορούσε να του συμβεί. Και είπε μέσα του ότι τα πουλιά είναι παράξενα και ζουν με ψευδαισθήσεις. Αυτό βρήκε την αλήθεια και δεν έχει αυταπάτες. Σην γη βρέθηκε κι εκεί θα ζήσει.
Αργότερα, τα κύματα του ωκεανού που ήταν πιο κάτω, ενώθηκαν με το ποτάμι και τα λείψανα του αετού κι ακούστηκε το τραγούδι ή η μπαλάντα του γερακιού που έφτασε μέχρι τα ουράνια.
(Με την μπαλάντα αυτή τελειώνει το ποίημα και σας την μεταφράζω από τα Αγγλικά διότι είναι η πεμπτουσία του ποιήματος)
"Παινεύουμε τους τολμηρούς και γενναίους ονειροπόλους!
Η σοφία της δημιουργίας βρίσκεται στο θάρρος τους. Ω, ευλογημένο Γεράκι. Νικήθηκες και πέθανες κυνηγώντας το όνειρο της ελευθερίας, πετώντας στα ουράνια. Κι ωστόσο ... Ω, Γεράκι! Το μέλλον είναι δικό σου - το αίμα σου που χύθηκε, σαν σπίθες φωτιάς, θα φωτίσει τα σκοτάδια της δυσάρεστης ύπαρξης, αναφλέγοντας τις καρδιές πολλών κι αμέτρητων με την δίψα για ζωή! Και σ' αυτή τη μπαλάντα, που γράφτηκε για το δυνατό πνεύμα, θα είσαι για πάντα το λαμπρό σύμβολο, που περήφανα μας καλεί στο φως και στην ελευθερία!
Παινεμένοι ας είναι όλοι οι τολμηροί και γενναίοι ονειροπόλοι!"
Από το ποίημα αυτό εμπνεύσθηκε ο Πολωνός συνθέτης Grzegorz Fitelberg (1879-1953) κι έγραψε το συμφωνικό ποίημα "Το Τραγούδι του Γερακιού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου