Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020

Σεπτέμβρης, Ρ. Στράους - Ε. Έσσε


 Μας αποχαιρετά σιγά σιγά κι ο Σεπτέμβρης, που είναι πιο πολύ καλοκαιρινός παρά φθινοπωρινός. Μαζί του φεύγει και το καλοκαίρι, μας αποχαιρετά κι αυτό. Ο ποιητής Έρμαν Έσσε στο ποίημά του "Σεπτέμβρης" με λιτό και σκεπτικό ύφος φανερώνει τα συναισθήματα του αποχαιρετισμού αυτού που πέρα απ' το τυπικό αντίο μιας εποχής, αποχαιρετά και την ζωή και τον κόσμο. Ο Ρίχαρντ Στράους έντυσε τους στίχους αυτούς με μια νοσταλγική μελωδία. Το ποίημα γράφηκε τον Σεπτέμβρη του 1927 και η μουσική τον Σεπτέμβρη του 1948. Ένα χρόνο μετά, τον Σεπτέμβρη του 1949 μας αποχαιρέτησε κι ο Στράους. 


Σεπτέμβρης

Ο κήπος θρηνεί
Δροσερή βροχή πέφτει στα λουλούδια
Το καλοκαίρι ριγεί
Ήσυχα οδεύει προς το τέλος του

Τα φύλλα πέφτουν ένα ένα, χρυσά,
Απ' την ψηλόκορμη ακακία
Το καλοκαίρι χαμογελά έκπληκτο και αδύναμο
προς το όνειρο του κήπου που πεθαίνει.

Στέκεται για ώρα δίπλα στα τριαντάφυλλα,
Λαχταρώντας για ειρήνη.
Αργά κλείνει
τα μεγάλα κουρασμένα μάτια του.

(μετάφραση Α.Γ. από την αγγλική μετάφραση με υπογραφή Littera)

Ακούμε τον Σεπτέμβρη απ' την Τζέσι Νόρμαν


                                                        September. Richard Strauss



To ποίημα αυτό του Έρμαν Έσσε μελοποίησε ο Ρίχαρντ Στράους τον Σεπτέμβριο του 1948, σε ηλικία 84 ετών. Ο Ρίχαρντ Στράους πέθανε έναν χρόνο μετά.  Ανήκει σε έναν κύκλο άλλων τριών τραγουδιών που φέρει τον τίτλο "Τέσσερα τελευταία τραγούδια" και φυσικά ο τίτλος αυτός δεν δόθηκε από τον ίδιο, αλλά από τον φίλο του και εκδότη Έρνστ Ροθ που τα δημοσίευσε σαν ενότητα μετά τον θάνατο του Στράους το 1950. Τα τραγούδια δεν γράφηκαν σαν κύκλος τραγουδιών αλλά μεμονωμένα. Όμως, στην πραγματικότητα ήταν οι τελευταίες συνθέσεις του Στράους και γι' αυτό απετέλεσαν μια ενότητα. Οι τίτλοι και οι χρονολογίες σύνθεσής τους είναι:

Im Abendrot (Στο Ηλιοβασίλεμα) - Μάιος 1948
Frühling (Άνοιξη) - Ιούλιος 1948
Beim Schlafengehen (Την Ώρα του Ύπνου) - Αύγουστος 1948
September (Σεπτέμβριος) - Σεπτέμβριος 1948


          Ρίχαρντ Στράους                                                    Έρμαν Έσσε


Πραγματικά είναι τραγούδια αποχαιρετισμού - στην ζωή, στην τέχνη, στον κόσμο που εξαφανίζεται. Είναι μουσική τόσο μαγευτικά αισθησιακή, τόσο οδυνηρά νοσταλγική τόσο λεπτή στην ανάμιξη των φωνητικών και οργανικών υφών που αψηφά την περιγραφή. Όλοι συμφωνούν πως ο Στράους άφησε το καλύτερο για το τέλος. Μόνο το πρώτο τραγούδι (Im Abendrot)  δεν είναι ποίηση του Έσσε αλλά του Γερμανού ποιητή Γιόζεφ Αϊχεντορφ, γνωστού για τις μελοποιήσεις ποιημάτων του από τον Σούμαν και τον Βολφ.

Η πρεμιέρα των "Τεσσάρων Τελευταίων Τραγουδιών" έγινε στο Λονδίνο τον Μάιο του 1950. Τα ερμήνευσε η σοπράνο Κίρστεν Φλάγκσταντ με την Φιλαρμόνια Ορχήστρα υπό την μπαγκέτα του Βίλελμ Φουρτβένγκλερ.

Εδώ και τα "Τέσσερα Τελευταία Τραγούδια" απ' την ιστορική πρεμιέρα, όπου τα τραγούδια δεν ερμηνεύονται με την χρονολογική σειρά σύνθεσής τους. Στα σχόλια του βίντεο υπάρχουν οι τίτλοι καθώς κι ο χρόνος έναρξης του κάθε τραγουδιού.


Kirsten Flagstad: Vier letzte Lieder [Furtwängler] by Strauss



ΠΗΓΕΣ

Wikipedia
BBC
LAPhil
Lyrics Translate

2 σχόλια:

  1. Μια γλυκιά μελαγχολία αναδυεται από το ποιημα αυτο του Έσσε, αλλά και τη μελωδία που ο γηραιός Στράους επέλεξε να ντυσει τους στίχους του!
    Το φθινοπωρο, μια εποχη ενδοσκοπησης και εσωτερικών αναζητησεων, φιλη μου, μια μορφή παρακμής, που όμως έχουμε αναγκη στον κύκλο των εποχων και της ζωης, προκειμενου να ανασυγκροτηθουμε για το νέο ξεκινημα...
    Θα χαρακτηριζα τη νοσταλγική μελωδία "υπόσχεση" για ό,τι νεο θα ξαναγεννηθει και μου αρεσε πολύ η ερμηνεία της Νόρμαν στο "Σεπτεμβρη"!...
    Εκλεπτυσμένες μελωδίες με θρηνητικές νυξεις τα υπόλοιπα απο τα περίφημα "4 Τραγουδια" και συμφωνω για την αποχαιρετιστηρια αίσθηση που αφηνουν ...
    Παρα το χρουτσαρισμα στον ήχο,η Φλάγκσταντ, μεγαλουργει σ'ενα φωνητικό παιχνίδι χρωμάτων και αντιθέσεων!
    Πολύ ομορφη η αναρτηση σου, αγαπημενη μου Αζη και πολύ ενδιαφέρων ο τρόπος παρουσίασης συνδυαστικά ποιησης-μουσικης!
    Μπραβο και για την μεταφραση σου!

    Καλο φθινοπωρο, γλυκο, ηρεμο, δημιουργικό και αγαπησιάρικο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η φθορά της φύσης το φθινόπωρο, ο θάνατος του κάθε φύλλου που πέφτει κιτρινισμένο στο χώμα, θυμίζει την μικρή ζωή μας, που μέσα σ' αυτή πρέπει να πορευτούμε με κόπο, αγωνία, αισιοδοξία αλλά και δύναμη για να πούμε κάποια στιγμή "αντίο" και να νιώθουμε περηφάνεια για την πορεία μας.
      Διάβασα το ποίημα αυτό στις αρχές του μήνα, γλυκιά μου Ελπίδα και με συγκλόνισε το μεταφυσικό του μήνυμα. Πάλευα να σιγουρευτώ για τα νοήματα που κρύβει ο αποχαιρετισμός...
      Ναι, είναι σπουδαία η Φλαγκσταντ υπό τον Φουρτβαίνγκλερ κι επειδή μου άρεσε έβαλα ΚΑΙ όλον τον κύκλο.
      Σ΄ ευχαριστώ πολύ για το αξιοσημείωτο σχόλιό σου, αγαπημένη φίλη μου, τον έπαινο και τις ευχές σου.
      Καλό Φθινόπωρο με αγάπη στις καρδιές μας!

      Διαγραφή