ΑΝΟΙΞΗ

Επίσημα η Άνοιξη ξεκινάει με την Εαρινή Ισημερία.

Η Εαρινή Ισημερία γίνεται στις 20 ή 21 Μαρτίου.Οι ονομασίες εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία αφορούν την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου καθώς στις αντίστοιχες ημερομηνίες στο νότιο ημισφαίριο υπάρχουν οι αντίθετες εποχές και στις δύο πολικές και την τροπική ζώνη δεν υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση εποχών.

Renoir: Λουλούδια στο βάζο

Ισημερία, όπως γνωρίζουμε, σημαίνει ίσης διάρκειας μέρα και νύχτα.Η στιγμή αυτή δηλώνει την επίσημη άφιξη της Άνοιξης, σαν εποχής του γήινου χρόνου. Για χιλιάδες χρόνια και από χιλιάδες λαούς γιορταζόταν ο ερχομός αυτός της άνοιξης με διάφορες τελετές. Δεν είναι απλή σύμπτωση που οι Αιγύπτιοι κατασκεύασαν την Σφίγγα έτσι ώστε να δείχνει την Ανατολή του Ήλιου ακριβώς την Εαρινή Ισημερία.

Η ανατολή του ήλιου και η δύση υπολογίζονται στα διάφορα ημερολόγια σύμφωνα με τη χρονική στιγμή που θα εμφανιστεί η πρώτη ακτίνα του ήλιου και τη χρονική στιγμή που θα εξαφανιστεί και η τελευταία ακτίνα. Αυτό σημαίνει πρακτικά, σε συνδυασμό με το μέγεθος του ηλιακού δίσκου και το γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται κάποιος, ότι η πραγματική ίση μέρα και ίση νύχτα δεν εμφανίζεται τις ημερομηνίες που ορίζουμε ως ισημερίες

Σε πολλές γλώσσες ο αντίστοιχος όρος λεκτικά δεν αναφέρεται στην έννοια της ίσης ημέρας αλλά της ίσης νύχτας κυρίως λόγω της λατινικής προέλευσης του (λατινικά aequinoctium). Οι ισημερίες συμβαίνουν μεταξύ του χειμερινού ηλιοστασίου και θερινού ηλιοστασίου. Το φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το επίπεδο περιφοράς.

Διάφορα καλλιτεχνικά έργα στην Ποίση, στην Μουσική και στην Ζωγραφική έχουν σαν έμπνευσή τους τον ερχομό της Άνοιξης. 

Αρχικά θα αναφέρω τον Antonio Vivaldi που έχει συνθέσει το γνωστό σε όλους έργο "ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ" με πρώτη την Ανοιξη.Το έργο αποτελείται από τρία μέρη κι ο συνθέτης έχει χρησιμοποιήσει ένα ποίημα για να περιγράψει σκηνές της Άνοιξης παράλληλα με το Μουσικό κείμενο.

Για το πρώτο μέρος έχει σημειώσει το παρακάτω ποίημα:

" Η γιορτή της Άνοιξης έφτασε 

και τα πουλιά την χαιρετούν  μ' ένα χαρωπό τραγούδι

και  τα ρυάκια, όπως τα χαϊδεύει ο Ζέφυρος 

κυλούν  μ' ευγενικό κελάρυσμα.

O ουρανός είναι σκεπασμένος μ' έναν μαύρο μανδύα

Και ο κεραυνός και η αστραπή προμηνύουν καταιγίδα 

Όταν αυτά ησυχάσουν τα μικρά πουλιά, 

επιστρέφουν στο αγαπημένο τους τραγούδι"

Allegro: 

Spring (1st movement, Allegro) - Antonio Vivaldi

Για το δεύτερο μέρος λέει:

"Και τώρα , στον πλούσιο και λουλουδιασμένο αγρό, 

δίπλα απ' τον ψίθυρο των φύλλων και των φυτών 

κοιμάται ο γιδοβοσκός με τον πιστό σκύλο του παρέα".

Largo: 

Spring (2nd movement, Largo) - Antonio Vivaldi

Στο τρίτο μέρος γράφει:

"Υπό τον γιορταστικό ήχο της βουκολικής πίπιζας

Νύμφες και βοσκοί χορεύουν 

χαιρετίζοντας την λαμπερή άφιξη της άνοιξης"

Allegro: 

Spring (3rd movement, Allegro) - Antonio Vivaldi

Εκτός από τον Vivaldi κι άλλοι συνθέτες έχουν υμνήσει την Άνοιξη με το μουσικό τους ταλέντο. Ας περιηγηθούμε σε μερικά σπουδαία έργα.

L.v. Beetoven: Σονάτα για βιολί και πιάνο op. 24

Alexander Glazunov. Seasons (Spring)

Felix Mendelssohn-Bartholdy: Spring Song (Songs without words)

Astor Piazzolla: Primavera Portena ( Spring) Piano Trio

F. Schubert: Faith in Spring

Johann Strauss:Voices of Spring

Ένα ποίημα του Κώστα Ουράνη για την Άνοιξη

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

ΙΙΙ

Ω Άνοιξη! Ήρθες κι έφυγαν οι έννοιες οι πικρές,

που ένα χειμώνα κούρνιαζαν μέσα στην κάμαρά μου!

Μπήκες σα φως σ' ένα κλειστό κι ερημωμένο σπίτι

και τώρα σα χελιδονιών φωλιά είναι η καρδιά μου.

Σαν το καράβι, που άξαφνα το βρήκε μια μπουνάτσα

και σταματάει στο δρόμο του - έτσι είταν η ζωή μου.

-Τριγύρω πάντα ορίζοντας ίδιος, τα ίδια βράχια,

και στο τιμόνι, ανώφελος πιλότος, η ψυχή μου!

Κι ήρθες!...Και σαν τον άνεμο φούσκωσες τα πανιά μου,

όπου, πεσμένα, σφάδαζαν, καθώς τα λαβωμένα

φτερά πουλιού, που μια στιγμήν ανοίγουν να πετάξουν,

μα ξαναπέφτουν άτονα, βαρειά σα μολυβένια.

Και να που τώρα στο γλαυκό το κύμα σα δελφίνι

και πάλι το καράβι μου καμαρωτό γλιστράει...

-Ω! Να μπορεί πάντα κανείς, Ψυχή, να ταξιδεύει:

κι αδιάφορο πούθ' έρχεται - κι αδιάφορο που πάει!...