Η Μουσική, Οι Μουσικοί και τα Τυχερά Παιχνίδια

 

Στην εποχή της τεχνολογίας δεν ήταν δυνατόν να μείνει αδιάφορος ο τομέας των τυχερών παιχνιδιών. Στις τόσες  ιστοσελίδες με τυχερά παιχνίδια, ακούγεται μουσική την ώρα που ο παίκτης παίζει. H μουσική υπόκρουση που συνοδεύει τα παιχνίδια έχει ποικίλο χαρακτήρα και αντιπροσωπεύει διάφορες δημογραφικές και καλλιτεχνικές προτιμήσεις.

Όμως τα τυχερά παιχνίδια, η ρουλέτα και τα καζίνο υπήρξαν πηγή έμπνευσης για αρκετούς συνθέτες ανά τους αιώνες.

Ο Τσαϊκόφσκυ (1840-1893) έγραψε μια όπερα, την "Ντάμα Πίκα" (ή The Queen of Spades) βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Αλεξάντερ Πούσκιν.  Σ' αυτό το έργο προβάλεται η κακοτυχία σε μια  υπόθεση τζόγου με δραματική κατάληξη. Η όπερα πρωτοπαριούστηκε το 1890. Ας ακούσουμε την άρια της τρίτης πράξης με τον τίτλο "Τι είναι η ζωή μας; Ένα παιχνίδι"

Sergei Larin; "What is our life...A game!"; QUEEN OF SPADES; Piotr Ilyich Tchaikovsky

Caravaggio: Οι χαρτοκλέφτες

Ο Σεργκέι Προκόφιεφ (1891-1953)  συνέθεσε την όπερα "Ο Παίχτης" βασισμένη στο έργο του Ντοστογιέφσκυ  με τον ίδιο τίτλο. Στην όπερα ενσωματώνονται τα γλυκόπικρα συναισθήματα της νίκης ή της ήττας σε μια παρτίδα παιχνιδιού. Απεικονίζεται ξεκάθαρα η αγάπη για το παιχνίδι και για το πάθος του παιχνιδιού. Έκανε πρεμιέρα το 1929. Aκούμε την άρια του στρατηγού απ' την Τρίτη Πράξη, όπου έχασε και τα χρήματα και την αγάπη

Andrey Serov(bass)-General Sergei Prokofiev The Gambler

Ο Igor Stravinsky (1882-1971) έγραψε μια σύνθεση "Χαρτοπαίγνιο" (Jeu des cardes, Card Game). Το έργο αυτό είναι μουσική μπαλέτου όπου την χορογραφία έκανε ο Ζωρζ Μπαλανσίν. Είναι όμορφη μουσική που ανήκει στην νεοκλασική περίοδο του συνθέτη. Περιληπτικά ο κύριος χαρακτήρας του έργου είναι ο απατεώνας Τζόκερ, που προβάλεται σαν ανίκητος εξαιτίας της ικανότητάς του να μεταμορφώνεται σε οποιοδήποτε χαρτί της τράπουλας. Υπάρχουν κι άλλα χαρτιά που κυριαρχούν στο μπαλέτο - Βασίλισσες, Άσσοι και αρκετοί παίκτες. Η σύνθεση αυτή δείχνει ότι ακόμη και τα μεγάλης αξίας τραπουλόχαρτα, ακριβώς όπως συμβαίνει και στους ανθρώπους με υψηλές θέσεις, μπορεί κάποτε να νικηθούν από κατώτερης αξίας χαρτιά της τράπουλας. Το έργο αποτελείται από τρεις σκηνές, που ο συνθέτης ονόμασε "μοιράσματα" και διαρκεί περίπου 25 λεπτά.

Stravinsky: Jeu de Cartes (Abbado)

Οι χαρτοπαίκτες 

Πάντα τους βρίσκω εδώ. Στο ίδιο καταγώγιο

(Σ’ αυτό το άθλιο καφενείο, σαν καπηλειό)

Μ’ ένα μπουκάλι στο τραπέζι.

Ο αριστερά καπνίζει πίπα.

Όμως κι ο δύο Ψυχή και σώματι δοσμένοι

Στα χαρτιά.

Μόλις που αρχίσαν το παιχνίδι. Τράβηξαν

Τα πρώτα φύλλα κι εξετάζουν εμβριθώς

Ποια τακτική ν’ ακολουθήσουν. Πρόσεξα

Πως, κρύο ή ζέστη, εξάπαντος

Φορούν σακάκι και καπέλο. Πρόσεξα

Κυρίως αυτό: Δεν στέργουνε

Να σταματήσουν την παρτίδα ούτε λεπτό.

Ξεχνούν να φάνε και να πιουν.

Να κοιμηθούνε. Κάθονται

Αντίκρυ ο ένας απ’ τον άλλο. Ακίνητοι.

Κι αυτό επί χρόνια, συνεχώς.

Πώς γίνεται;

Δεν τους γυρεύουν τα παιδιά, η γυναίκα τους,

Δεν έχουν σπίτι και δουλειά; Με ζώσανε

Τα φίδια για καλά. Υποπτεύομαι

Πως κάποιο τέχνασμα γελάει τη λογική μου

Κάποιο περίεργο παιχνίδι θα μου σκάρωσες

Με τα ψυχρά και τα θερμά σου που ζαλίζουνε

Σ’ αυτό το άθλιο μαγαζί

Που με κουβάλησες,

Το καπνισμένο τούτο Καταγώγιο,

Κύριε Σεζάν.

(Αντώνης Φωστιέρης)

O Aμερικανός William Bolkon (γεν. 1938) έχει γράψει ένα μιούζικαλ με τίτλο "Ο Παράδεισος του Καζίνο" (Casino Paradise) όπου ακούγονται διάφορα τραγούδια σε στίχους Arnold Weinstein σχετικά με το ό,τι συμβαίνει στα Καζίνο. 

Ας ακούσουμε κάποια τραγούδια

Casino Paradise

This Is Not The Promised Land

 Θα ήταν παράλειψη αν σ' αυτές όλες τις συνθέσεις σχετικές με τον τζόγο παραλείπαμε να αναφέρουμε κάποιους συνθέτες που αγαπούσαν πολύ τα τυχερά παιχνίδια και ορισμένοι απ' αυτούς βρέθηκαν σε δύσκολες καταστάσεις. Ο Β.Α. Μότσαρτ ήταν γνωστός φανατικός τζογαδόρος, πάντα χρεωμένος που έδινε τα περισσότερα απ' τα εισοδήματά του στους πιστωτές του.

Ο Ροσσίνι ήταν πιο πετυχημένος στο τζόγο μια και εφτιαξε ένα καζίνο στο θέατρο της όπερας. Έτσι συνδύασε τα δύο μεγάλα πάθη του! Την μουσική και τα χαρτιά. Ένας τέλειος συνδυασμός όπου οι θεατές έρχονταν για μια υπέρτατη βραδιά ευχαρίστησης και διασκέδασης καθώς παρακολουθούσαν και άκουγαν όπερα αλλά έπαιζαν και τυχερά παιχνίδια.

Ο Παγκανίνι βιολίστας, βιολονίστας, κιθαρίστας και συνθέτης είχε δημιουργήσει τόσα πολλά χρέη απ' τον τζόγο ώστε αναγκάστηκε να πουλήσει το βιολί του στο τραπέζι με την πράσινη τσόχα.

Όμως και πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες του μουσικού στερεώματος είχαν το πάθος των τυχερών παιχνιδιών όπως ο Φρανκ Σινάτρα, ο Λέμυ Κίλμιστερ, η Γκλάντις Νάιτ και πολλοί άλλοι.

Oι μουσικοί, ειδικά αυτοί της ροκ, τζαζ και ραπ μουσικής, αντιμετωπίζουν πολύ άγχος σε καθημερινή βάση λόγω των χρημάτων που διαθέτουν, της φήμης αλλά και της δημόσιας εικόνας που πρέπει να προβάλουν. Μερικές φορές για να ανακουφιστούν από αυτό το άγχος δραστηριοποιούνται στον τζόγο και τον απολαμβάνουν. Κάποιοι από αυτούς μπορεί απλά να επιδιώξουν να ελαφρύνουν το βαρύ φορτίο που έχουν οι ώμοι τους και χαλαρώνουν με τα παιχνίδια. Ωστόσο πολλοί χάνουν την περιουσία τους από το παιχνίδι. 

ΠΗΓΕΣ
Wikipedia
redspins
metropera
Andro